لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:71
فهرست و توضیحات:
فهرست مطالب:
- مقدمه
- آنچه گذشت...
- چشم&zwnj انداز 20 ساله کشور
- چرا &rdquo تحول&ldquo ؟
- &rdquo طرح تحول ملی&ldquo چیست؟
- خطوط راهنمای ایجاد تحول
- جمع&zwnj بندی
- کارنامه سه ساله مجلس هفتم در یک نگاه
بررسی تاریخ کشور و ارزیابی کارنامه نظام جمهوری اسلامی ایران همراه با درنظرگرفتن جهت&zwnj گیری نوین کشور در قالب &rdquo چشم&zwnj انداز 20 ساله&ldquo مؤید آن است که کشور باید در جهت تحقق این چشم&zwnj انداز, راه&zwnj حل &rdquo تحول&ldquo را برگزیند. تحولی که به معنای ایجاد تغییرات جامع, گسترده و عمیق, آگاهانه, هوشمندانه و پیش&zwnj دستانه در نظام است. &rdquo تحول&ldquo نشانه زنده&zwnj بودن نظام و تلاش آن برای رشد و حرکت به سمت آینده&zwnj ای روشن در جهت خواسته&zwnj های مردم است.
کشور ایران در طول تاریخ شاهد تغییر و تحولات بسیاری بوده است. این تغییر و تحولات در دوران معاصر همپای دیگر نقاط جهان, از آهنگی شتابان&zwnj تر برخوردار بوده است. از مهمترین موارد اخیر می&zwnj توان به نهضت مشروطه, ملی&zwnj شدن صنعت نفت, انقلاب اسلامی و جنبش اصلاحات دوم خرداد اشاره کرد. اگرچه در تمامی این رخدادها, همه مردم ایران مشارکت نداشته&zwnj اند اما نتیجه حرکت و تغییر, &rdquo ملی&ldquo بوده است و هدف از آن, گذار از وضعیت ناخوشایند موجود به وضعیتی بهتر بوده است.
تغییر و تحولات کوچکتر دیگری نیز در کشور رخ داده است که بعضی از آنان دولتی, برخی گروهی, بعضی مذهبی, برخی &rdquo بخشی&ldquo , و بعضی ملی بوده است. همپای این تغییرات, تحولات بین&zwnj المللی فراوانی نیز در محیط پیرامونی کشور رخ داده است که دارای تاثیرات مستقیم و غیرمستقیم زیادی بر شرایط کشور بوده است: انقلاب صنعتی, مدرنیته, جنگ جهانی اول و دوم, جنگ سرد, پیشرفت گسترده علوم و فناوری, انقلاب اطلاعات و ارتباطات, جهانی&zwnj شدن و جهانی&zwnj سازی, پایان&zwnj یافتن جنگ سرد و شکل&zwnj گیری نظم نوین جهانی, و ظهور پست&zwnj مدرنیسم.
اما آنچه باید اذعان داشت اینست که همواره برآیند این تغییر و تحولات ملی و بین&zwnj المللی, مثبت و در جهت رشد و تعالی کشور نبوده است. نبود رشد فرهنگی کافی همواره باعث شده است تا جامعه و حکومت نتوانند منصفانه, اتفاقات گذشته را نقد کرده و عملکرد فعلی خود را ارزیابی نمایند. نتیجه این مشکل, حرکت در جهت نادرست برای سالیان متمادی بوده است بطوریکه تنها راه&zwnj حل برون&zwnj رفت از شرایط حاکم, ایجاد تحول یا انقلاب گردیده است. از آنجاییکه این رخدادها نیز معمولاً شدید و همراه با هیجان و احساسات گسترده بوده است و فکر کافی و مناسب برای بعد از آن نشده بوده است, نتیجه&zwnj ای مناسب در پی نداشته است.
آنچه می&zwnj خواهیم بیش از همه در این نوشتار بر آن تاکید بورزیم اینست که &rdquo پویایی و تحول, نشانه زندگی و بالندگی است و باید در جامعه, ارزش محسوب شود&ldquo . جوامع پیشرفته و توسعه&zwnj یافته, رمز موفقیت خود را نقد و ارزیابی شرایط موجود, بنانهی اندیشه&zwnj های نوین با نگاه به آینده, برنامه&zwnj ریزی برای ایجاد تغییر و تحولات مناسب, اجرای دلسوزانه برمبنای پشتکار, ارزیابی و نقد منصفانه عملکرد جاری, و اصلاح سازوکارها و فعالیت&zwnj ها براساس آن می&zwnj دانند. امری که در کشورهای کمترتوسعه&zwnj یافته و جهان سوم به یک باور و اندیشه فراگیر تبدیل نشده است. متاسفانه نتیجه آن نیز چیزی جز عقب&zwnj ماندگی و بروز تحولات و انقلاب&zwnj های مکرر نبوده است.