
لینک *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه
معمولاً رسم این است که هر هنری را به مذهبی و غیرمذهبی تقسیم کنند. این تقسیم بندی در آیین یهودیت و مسیحیت وجود دارد و انصافاً برای تحلیل ماهیت هنر در آن ادیان جواب می دهد. اما این تقسیم بندی برای اسلام و تمدن اسلامی چندان جوابگو نیست، زیرا اسلام برخلاف این دو دین، صاحب آرا و مواضع سیاسی و اجتماعی بسیاری است.
بی تردید اسلام تنها دینی در تاریخ است که پیامبر آن زعامت سیاسی و اجتماعی جامعه را نیز بر عهده دارد و از این لحاظ منحصربه فرد است. به همین دلیل همان طور که در این دین حنیف شاهد آموزه های معنوی و اخلاقی بسیاری هستیم، با آرای سیاسی و اجتماعی و اقتصادی زیادی نیز روبه رو می شویم. همین تفاوت اسلام با دو دین ابراهیمی دیگر و همچنین ادیان معنوی موجود در تاریخ سبب شده عبادتگاه مسلمانان نیز با عبادتگاه دیگر ادیان تفاوتهایی داشته باشد. در طول تاریخ اسلام - بخصوص در صدر آن - مسجد نه تنها جایی برای نیایش، بلکه محلی برای تصمیمهای مهم سیاسی و اجتماعی مهم نیز بوده است.
حتی در برخی زمانها مساجد مدرسه و محکمه قضایی هم بوده اند. نمازجمعه نمادی از این روح اجتماعی اسلام است که در مسجد برگزار می شود. در این مراسم علاوه بر آموزه های معنوی و اخلاقی تحلیلهای اجتماعی و سیاسی نیز مطرح می شود. به نظر برخی پژوهششران، در هر تحلیل تطبیقی که میان اسلام و دیگر ادیان بخصوص مسیحیت صورت می گیرد، این تفاوت مهم باید لحاظ شود.) قرآن در چند جا از عنوان « مسجد» نام برده است در سوره توبه آیات 17 و 18 تصریح شده است: « مشرکان را نرسد که مساجد خدا را آباد کنند، در حالی که به کفر خویش شهادت می دهند. آنانند که اعمالشان به هدر رفته و خود در آتش جاودانند. مساجد خدا را تنها کسانی آباد می کنند که به خدا و روز بازپسین ایمان آورده و نماز برپا داشته و زکات داده و جز از خدا نترسیده اند، پس امید است که اینان از راه یافتگان باشند.»

لینک منبع و پست :http://campiran.ir/project-102765-%d8%aa%d8%ad%d9%82%db%8c%d9%82-%d8%af%d8%b1-%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%af-%d9%85%d8%b3%d8%ac%d8%af%db%8c%d8%a7%d9%86/
- ۹۵/۰۶/۱۵